Bir Gülün Şiiri - Urfalı Mehmed Şevket

Oldu sevdâsı hemîşe bir gülün ağlep bana
Dâr-ı dünyadan göründü aşk müstevcip bana.

Mushaf-ı aşkında yârın okudum Nûr âyetin
Aşkdır râh-ı talebde yâr-ı hem-meşreb bana.

Pîş-rûdur zevk-ı hâlî şâh-râh-r aşkda
İhridâ eyler tarîk-ı aşda kevkeb bana.

Mezhebim “Kalû belâ” esrarının mazmûnudur
Nükte-i “Bezm-i elest”i bilmedir mezheb bana.

Her verak tebşir eder esrâr-ı feyz-i Sâni’i
Fasl-ı gül olsun gülistan sahası mektep bana.

Bülbülün feryadı eyler âşıkı mest-i “Elest”
Hâlet-i mestî bu mevsim oldu pek ağlep bana.

Şevket oldum mest-i hayret bir perinin aşkına
Vuslet-i dîdarıdır her edemde müsterğap bana.