Bir Gülün Hikayesi Şiiri - Mecit Ulusoy

Bir anlığına alıp sonra bıraktığın
Attığın bir gül vardı geride
Çaresizlik içinde döktü yaprağını
Dikenli bir dal kaldı geride

Yapraklar kaderine isyan edercesine
Uçuşup dağıldılar bir bir rüzgarda
Sanırsın bir sevgili gidercesine
Kaldığımı hissettim ücra bir garda

Aldığım dalı bir köşeye koydum
Uzun uzun baktım bahtsız haline
Bırakılmış dalda kendimi buldum
İsyan ettim sonra kötü kaderime

Bir sevgi göstergesi verdiğim gülden
Kalbe saplanmaya dikeni döndü
Çaresizdim bir şey gelmedi elimden
İçimde parlayan ışığım söndü