Bir Gülümseme Şiiri - Said Ertuğrul Işık

Şimdi bir ak düşer kara saçlarına
Bir ağaç misali yaprak dökersin
Islak bir kış günü gibi
İçten içe değişirsin.

Şimdi bir kar düşer şemsiyene
O sende erir, sen bende erirsin
Vakit geldi değil mi?
Artık eski resimlere veda edersin
Gecenin kışkırttığı gözlerinde fazla durmaz
Yola düşersin.

Şimdi bir yıldız kayar gözlerinde
Maziye dalar gidersin
Yine mi, yine mi dersin
Yine mi geceye kelepçelenmiş, Ay'a hapsolmuş gündüzlerim.

Şimdi bir şarkı fısıldanır kulaklarına
Buruk bir tebessüm düşer dudaklarına
Dayanamaz sen de eşlik edersin
Olmasaydı keşke dersin,
Lanet edersin ayrılıklara.

Şimdi bir yaş damlar yüreğine
Ağlamaya ağlarsın belki gizlice
Gece sen olur, sen gece olursun
Gözlerin geceyle dağlanır,
Güneş'i göremezsin.

Yakındır şimdilerde bir ağaç yıkılır taa içinde
Savrulur da düşersin bitab bir halde
Unutmuşsundur gülmeyi
Dalların gözyaşıdır yaprakların kan
Oysa;
Koca bir hayat gizlidir bir gülümsemede.

(2004-İstanbul)