Olsun da her dem bir gülümseme
Yeis erkenden girmeden benliğime
Niye derler kimseye güvenme
O zaman çık git dönüşsüz ölüme
Herkesi aldım bir kez gönlüme
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
