Bir Gülsen Şiiri - İbrahim Kavas

En çok karanlık geceleri seviyorum
Biliyor musun?
Zifir siyah aydınlıklar getiriyor
Seni bana,çünkü! ..
Sabahlıyorum ıslak kaldırımlarda
Adını sayıklıyorum her saat,her dakika.
Saçlarını tarıyorum tel tel
Yanaklarını okşuyorum ipek ipek
Dudaklarını öpüyorum kutsal varlıkçasına
Seviyorum diyorum sana,haykırırcasına
Ahh! Bir duysan,bir gülsen,bir gelsen...

Hani diyorum ki bir sevsen beni,
Çiçekler açtırıyorum dört bir köşede
Saraylar yaptırıyorum gönül bahçemde
Pembe pancurlar koyduruyorum havuzlu köşklerde.
Karanlık geceleri bunun için seviyorum işte.
Karanlıklar hep senle dolu, senle.
Karanlıkta gözlerime bir gülsen,
Elinle saçlarımı şöyle bir okşasan,
Düşte de olsa, dudaklarıma küçücük
Bir busecik koysan,
Hele bir de yalandan da olsa
Seni seviyorum desen...
İnanmazsın belki ama
Parçalarım o ıssız ayaz geceleri
Dağları, ayaklarına toz eder sererim.
Gökyüzünü yıkar,dağıtırım paramparça.
Bulutları savururum o uçtan diğerine.
Kuşların kanatlarıyla adını yazarım göklere.
Bir duysan,bir gelsen,bir gülsen
Hele,hele bir sevsen
Bir gülsen!
Bir gülsen!
Ahh! Bir... Bir...