Bir Gül Yeter Şiiri - Muhittin Alaca

Rotan belli, başka yerde arama,
Gönlünden gönlüme, bir yol var yeter.
Hekimlerde çare, var mı yarama?
Bayramdan bayrama, bir hâl sor yeter!

Kalbin gururuna, gelince galip,
Bitimsiz sevdaya, olunca talip,
Ansızın kapıma, usulca gelip;
Zil ile tokmağı, bir çal, vur yeter!

Papatyayı kokla, koparma sakın,
Menekşeyi yokla, nergise dokun,
Dalından ayıkla, batsa da diken;
Sadece al renkli, bir gül der yeter!

Gözlerime dalıp, aşkla bak yine,
Kâbusları silip, gamze çak yine,
Aklım baştan alıp, çıram yak yine;
Yün yatak istemem, bir çul ser yeter!

Bunca senelerdir, beklemek niçin?
O kadar mı zifir, karamuk için?
Senden hatıradır, saklamak için,
Sapsarı zülfünden, bir tel ver yeter!

Gövdem kemik-deri, değildim taştan,
Urgan ile dâra, asıldım baştan,
Gittiğinden beri, kesildim aştan;
Şıra dudaklardan, bir bal sür yeter!

Uzattım elimi, gel tut kaçalım,
Mavi bir atlasa, kanat açalım,
Yitik sevdalara, umut saçalım;
Ayrılma canımdan, yâr kal, sar yeter!

17.11.2020
Muhittin Alaca