Bir gül yeşerirdi aklımın kuytularında

Şafaklara yazardım adını
Sen uyurdun yalnızlıklarımda
Martılar deşerdi saklı yaramı
Ekmeğime dokunurdu senin ellerin
Anladığımda geç kalmıştım yokluğun.
hep sızı verir sol yanımda boşluğun...

Gün olmasınki gülüşlerin düşmesin güne
kim demiş yüreğimin yüreğine küstüğüne
Bulutları çağırırdım dualarımla
sağnak yağmurlar gelirdi senin ardından
bir gül yeşerirdi kuytu köşesinde aklımın
Bir hazinesi var düğüm düğüm saklımın.

Bir şehir gelir içime yerleşir gitmez
avuçlarımla su taşırdım kuruyan çiçeklere
susamışlığıma deryalar kifayet etmez.
Sevgi tohumları ekmeli diyorum kurak çöllere
Yeşerir aklımın köşesinde bir kanlı çiçek
Yüreğim yüreğini mahşere dek bekleyecek.

Saffet Çakır
19.6.2017 - Naila - 24 Ramazan 1438