Bir gül soluğu; yitirilmiş sanırken
Bir şey kımıldatır ki, aynı.
Sanki bunun gibi: Göstermeden pek
Zamanından çok sonra yine açılmış;
Işıldar görülünce. Dönersiniz
Biraz, yitmiş! Yadırganmaz boşluğu:
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Güller sığdıkları yüreğin denizde ki çırpınıştır hocam.Allah'ın insana bahşettiği bedende can bulan nefesidir güller insanın.Biz onları hem koynumuzda kurutup bunca zaman yaşatmadık mı...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta