Bir güldü, kapatmış pak yaprağını,
Biliyordu yalnız sert toprağını.
Pembe yaprağını aralayınca,
Gülüyor gibiydi sevdâlı yonca.
Seven gözler ona içten bakınca,
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Sucuların hiç durmayan çıngırakları
Devamını Oku
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Sucuların hiç durmayan çıngırakları
