Bir Gül Görmüşlüğüm Var Şiiri - Sinan Ba ...

Bir gül görmüşlüğüm var
işkence gördüğüm saatlerden uzak
bir gül ki ben hayat derim yaşamak derim
bende yaşadım yani bir zamanlar
bende sevdim sevdalandım yaralandım
zaten öyle olmasaydı şimdi burda olmazdım
şimdi olduğum yer tümüyle cümlesiyle zindandır
yani gökyüzü araya hasret koymuş epeydir
hatırlıyorum vurulmuşluğumun en güzelini
hatırlıyorum yüreğimin sevdaya değişini
küçüktüm daha ölüme uyanmamıştım
uçurtmalarım daha tellere takılmamıştı
evet hatırlıyorum bir gül görmüşlüğüm var
uçurum kıyısıyla tanışmadığım bir vakitti kesin
evet bir gül görmüşlüğüm var
duvarların muhabbetine gönlüm akmamıştı o vakit
yüreğim yansa da usul usul kefene sarılmamıştım o vakit
gözlerim şimdilerde pencerelere mecburiyetten alışmış
yoksa gökyüzünün hiç vefası yok
ve hücreme uğramaz bir sevgi tomurcuğu
dedim ya özgür olanın tutsak olana acıması yok
düştüğüm zindanda bir pencere var
kör olsa da pencerem yine de hafiften seziyorum
dışar da hayat var mutluluk var
dışar da dostlarım da var hiç şüphesiz
dostlarım gibi düşmanlarım da var
firari vakitlerim artık pas tutmuş
düşmüşüm bir zindana isyan karasıyla
zulüm zulüm katlime ferman vermişler
bilmezler ne berbattır duvarların zulmü
bilmezler ne yalandır zindanların hükmü
şimdilerde işkenceler hükümsüz kalıyor
çünkü her gül için ölmüşlüğüm var
ve hala ölüyorum seyrinde olduğum gül için
ben bu hasretle ölmeye doymam belli ki
ve ben bir daha yaşamam bir gül daha görmeden

Belli ki