Bir gül
bin gonca
bir gönül
sevdiğine bin pişman
ben,
neden diye
soramıyorum bile
kendime
nedensiz
sebebsiz
çıkarsız
sevdim işte
sadece
Çocuksu sevdam
ağladı
aşk ile kavgam
düştü yerlere
kaldırım taşları
soğuk
üşüyorum
sebebi belli
nedeni kesin
sensin sadece
arada canımı yakan
yasak sevdam
Ben sevenim
masumca
ağlayanım
acılara
sebebsiz kavgalara
kalbime
gömenim
acı sözleri
aslı olmayan kelimeleri
saçmalıklara
boyun eğenim
ben sevdayım
sadece
aşk kokan
Bir gül
bin gonca
bir gönül
ağlayan
yanlız kalan
gecelere
esir eden
ömrünü
ama
ruhundaki
gülü hiç
soldurmayan
merhamete muhtaç
sadece
sabırlara yüreğini
emanet bırakan
bir gül
bin gonca
bir yürek
sadece benim sevdam
gerçek olan....
Kayıt Tarihi : 6.11.2008 10:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!