Bir Gül Astım Boynuma Şiiri - Sinan Yazıcı

Bir gül astım boynuma, ilmek gibi doladım
Mermi bastım karanlığa, sensizliğe dayadım
Gül kokan bu şehirde, daim seni istedim
Bir sen vardın bende, bir de sensizlik iklimi

Gün oldu güller, gül kıranı yediler
Asır gibi sensizlik, zalim, kalpsiz şehirler
Bir ölümlü düş görüp, düşleri kurşunladım
Senin uğrunda yolları arşınladım

Gül kokusu bu şehrin, miski amberi olmuş
Senin varlığında güller, bu şehre muştu olmuş
Arşın boyu kısadır, senin sevdan yanında
Güneşin ateşi söner, aşkının ataşında

Gel artık gözbebeğim, sol yanısın yüreğimin
Ayrılık mıdır bahtı, gülmeyen kaderimin
Sensiz bu şehir ızdırap kuyusudur
Varlığınsa cennetin bilinmez büyüsüdür