Bir Gül Şiiri - Sefa Sürücü

Bu gül hep sevgililerin eline mi düşer
Bugün ayrılık günü sevgilinin gül kokusunu göremeyecek miyim?
İhanetten kırılır kalemim,ürperir mürekkepler
Zehir aksın dilimden ihanetini sevmeyecek miyim?
Aşkımızın göçmenlik çağı bu,koynumda besler
İçimde öten,yaban ellere düşmeyen o gurur
Pınarın başucunda bir hasret şiiri mi tuttursam?
Yoksa,yoksa bir ayrılık şiiri mi?
Bu gül artık ellerimde solar,ellerimde kurur
Ne yapsam? ne yapsam?
Bugün yeri mi?
Kör kütük, kara kara düşünceler belimi büker
Ya öl,ya da öldür diye içimde perde perde gürler
Oysa ben ölmene razı değilim
Oysa ben karanlıklara düşen zehirim
Unutmak için sarhoş mu olmak lazım
Yoksa bu şehri terk etmek mi?
Sadece,sadece sana geçiyordu nazım
Sen de terk ettin beni öyle mi?
Çığlıklar ve ağıtlar arasında yok olmalıyım
Habersiz,habersiz
Bir yuva,bir yuva kurmalıyım
Sırf seni unutmak için densiz
Ben sana git diyemem,demedim
Sen ne oluyor da git diyorsun
Bak! bak! gözyaşlarım mabedine düşüyor,sevemedim
Gözyaşlarımla boğuluyorsun,boğuluyorsun