yalnızlığın en zengini1957
bir gül vardı
başucunda akordion çaldığım
kırmızı bir gül
sarp bir kayanın dibinde
dikenleri ile mağrur
ben çaldıkça dinlerdi
belkide bülbülü sandı beni
hayallerimde yıllar vardı
baş başa gece ve gündüz
zaman aldattı beni
ne kadar kısaymış
aşk gülle bülbüle
yanık yanık ötmesindeki sır
hasrete saklıymış
şimdi ben varım
o gül yok kayanın dibinde
bir başka bahara umut
açarsa yaralı kalpte
o ölmez sandığım mağrur
dikenleri ile gül
yagmur suladı ikimizi
güneşin sıcagına inat
rüzgar aldı götürdü
sevdanın kokusunu hasrete
herşeye yetti gücümde
bir yetemedim ecele
Kayıt Tarihi : 3.6.2010 23:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!