Ne zaman sana yaklaşmaya kalksam,
Ne zaman seninle yan yana gelsek,
O zaman ürkek bir ceylan gibi kaçtın,
Oysa ki ben ne kadar saf ve temiz,
Bembeyaz bir aşkla sevdim seni.
Tıpkı bir kar tanesinin saflığıyla sevdim.
Ne olurdu sen de sevseydin,
Beni bir gün güldürseydin,
Beni sarp bir kayalığın önüne itmeseydin.
Vakit geç değil beni hala kurtarabilirsin,
Bu kayalığın önünden çekebilirsin.
Sen beni kurtarmasan da bu kalbim,
Hala seni sevmeye devam edecek,
Öldüğümde bile kavuşacağımız anı bekleyeceğim.
Eğer bir gün mezarlıktan geçersen,
Bil ki üstünde kırmızı bir gül açmış mezar,
Bil ki o benim mezarımdır.
O kırmızı gül sana armağanımdır.
Kayıt Tarihi : 20.3.2006 17:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!