Bir Gözyaşıydı Zamansızca Akıp Giden

Bir gözyaşıydı zamansızca akıp giden.
Kimleri sürüklemedi ki peşinden.
Bazen mutluluk için döküldü,
Bazen düştüğümde kanayan dizim yüzünden...

Ama bu sefer ki diğerlerine benzemiyordu.
Hiç durmak bilmiyordu.
Ve canımı yakıyordu gözlerimden süzülürken.

Gecenin derinliklerinde,
Uykunun en tatlı yerinde,
Sol tarafımdaki sızı uyandırıyordu beni.
Gözlerimde yaş,
Süzülür yanaklarımdan yavaş yavaş.

İlk kez aşık olmuştum,
İlk kez ayrılığı tadıyordum.
Tam yetiştim deyip elimi uzattığımda,
Peşinden koşupta kaçırdıklarıma ağlıyordum.

Her gece düşünür oldum şimdi.
Acaba gitme vakti geldi mi?

Bu seferde cevapsız kaldım yine.
Zamansız bir zaman içinde,
Sözün bittiği yerde,
Baş başayım kocaman bir sensizlikle...

Ben de son sözümü söyleyip susacağım.
İçimde birikenleri gözyaşlarımla kusacağım.

İçimde birikenler yolu gösteriyor.
Yol ise beni çağırıyor.

Ben de bir gözyaşı olup akıyorum.
Akıp gidiyorum çok uzaklara.
Son kez bak gözlerimin içine.
Dönmeyeceğim bir daha...