Bir Gözyaşı Damlası Bekledim

Yine duman, duman oldu içimdeki hüzün adası sanki yoksun yazdan bahardan Bunalımlardan sıyrılırken adım, adım savrukluğun ipini çözüyorum sırtımdan Eziyet ettiğim limansız sahillerin düğümlerini sanki boynuma takmışçasına Artıklığın kıyıya vurduklarıyla yetinmeye son noktayı koymakla yükümlülüğüm Berraklığına daldığım masmavinin hayalini sürdüğüm ömrün dalgasındayım İndiremediğim mevtaydım sanki hayali kuyularda imamsız dualardayım Bendine taktığım tuzlu sularda avcılığını yapıyorum umutsuzluluğun umudunu Tarttığım duygu yükünün bozduğu tartılarından bölümleri çıkarmaktır yükümlülüğüm Dengesiz gelen bir boranın içine aldığı esen yelin kum tanesiyim belli belirsiz Hep kanatlanıp uçmak isteyen artık yorgun düşüyor savrukluğun darbesiyle Gecesinde dinmeyen bir uğultu karanlığında zifir uslanmayı bilmeyen çocuk Biraz şeker eke sim var hayallerin üstüne tatlandıramadıklarıma tuz olmakla yükümlülüğüm Servet istemedim ki senden hayat lokmama bir gözyaşı damlası bekledim sevince dair Dilemedim ki, dünyalığı ölüme bile sürükleyebileceğim, bir dost edası bir aşk sefası Canımın yakışı bedene mi? yoksa düşlerinin hainliğine mi, anlam vermekten yoksun Ürküttüğüm senlerin arasında beni bulmak, bulduğumda sarmalamakla yükümlülüğüm… Zennehar Yılmaz 07.03.2012 08:22:46