Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
inanılmaz bir şiirdi üstat, bir gerçek insanoğlunun gözüne gözüne bu kadar etkileyici anlatılabilir. şiirde sonsuzluk ve fanilik gene çok güzel içiçe geçmiş. herkesin okuması dileğiyle. yüreğine sağlık...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta