Bir Göz Dokudum
1
düşündükçe içimdeki kuzgun ağrıyor
yıllardır aynı sancı aynı heyula
öfkenin gözü kara sıcaklığı söner
gözlerde yükselen duman kıvrımında
oysa aşkınla törpüledim tarih dönemecini
gökyüzünden kopardığım bir parça ruhla
yamarım düşünceleri geleceğe
üşür kent duvarlarım gitmelerine yakın
ıslak taşın huysuzluğunda ben/lenirim
öteler seyredilir kuzguncuk ötüşlerinde
duyulan ritmimdi asıl kaybolan
2
mevsimler kıpır kıpır oynaşmalarda
kıyılarıma hakim, yıldız sağanağı gök
özgürlük sayılan yeşil bir soluk
üşütüyor deniz mavisi gamzelerimi
fırtına sonrası
haykırıştadır martı
sevişmeyi bırakan dalgaların
hoyratça koynuna sokuldu
sancılı yağmurlar sonrası
gökkuşağı firfiri yağlı boya
ağrıyan her bir yerim hiç’lendi şimdi
sisli bakış sağanağında
bir şiire düşen soylu geçmiş
su birikintisinde gizlidir artık
ve
son düş gezimdi
ay’ı batan
Vildan Poyraz Coşkun
30.05.2012
Kayıt Tarihi : 14.7.2019 23:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!