Bir Göz Ağlıyor Şiiri - Necmettin Özgürsoy

Esen hafif yel, bir yaprak hışırtısı.
Hava sisli, yapraktan dökülen çiğ tanesi.
Bu sessizlik bir başkaldırı, bir yakarış, bir ağıt.
Sicim gibi boşalan yaşlar, bir göz ağlıyor...

Nutuklar tutulmuş, sözler yok, hep sessizlik.
Benizler soluk, yüzler asılmış, büyük bezginlik.
Uzaktan bir bülbül sesi, bu ne densizlik.
Baharı kışa dönmüş, bir göz ağlıyor...

Üstü yeşillik, bir kaya parçasından pınar kaynıyor.
Aklı fikri başka yerde, dil ne söylüyor.
Dıştan belli değil ama içi yanıyor.
Kahretmiş kadere, bir göz ağlıyor...

Teselli arama kadehten, meyden.
Bahtı böyle yazılmış, ne gelir elden.
Umutları tükenmiş, kırık gönülden.
Sessiz baca gibi tüten, bir göz ağlıyor...