Yarap! bu ne büyük bir acı ne karşı konulmaz bir ızdırap
Gecelerim uykusuz gündüzlerim harap
Derlerdi inanmazdım kara sevdaya
Derbeder eder acı verirmiş insana
Düşüncelerim allak bullak aklım fikrim hep onda
Korktuğum birtek şey var:umarım pişman olmam sonunda
Bir görüşte aşk buna derler herhalde
Düşürürmüş insanı sevda denen illete
Kaybetmek pahasına da olsa seviyorum onu
Bütün ışıklar sönse karanlık olsada yolum
O selvi boyda,o ela gözde bulurum hayat
Al canımı yarabbim eğer buysa kabahat
Sevmek ayıp mı dostlar yoksa suç mu?
Şu koca alemde benim gibi sevda çeken sanki hiç yok mu
Gözlerimin önünden gitmiyor ki hayali
Vurulmuşum adeta leyla mecnun misali
Tanrım sen yardım et candan seven kullara
Düşürme hiçbirini meçhul kuytu yollara
Kayıt Tarihi : 19.9.2007 13:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!