Bir görme olayı Şiiri - Ömer Çetinkaya

Göz görmez yürek görür,teşbihini doğrular,
Ben size anlatayım,başımdan geçmiş olay.

O gün sabah erkenden,uyanmıştım ezanla,
Hazırlandım camiye,gerektiği izanla.

Alaca karanlıkta,sabahın soğuğunda,
Bir huşu kaplı idi,düşüncemin çoğunda.

Kuşlar bile uykuda,konu komşu mahalle,
Giderken ağır ağır,ruhumda kutlu halle.

Şuramda duyuyordum,sana kul olduğumu,
Bu durumdan acayip,ulviy haz aldığımı.

Alaca karanlıkta,minarede gözlerim,
Sanki şekilleniyor virt'mdeki sözlerim.

Günahlarım affeyle,beni sana kul eyle,
Dünyanı terk edeyim,gönlümdeki sevgiyle.

Yaşayayım şu anı,izin ver binler sene,
Hedefim lâyık olmak,ulu Allahım(cc) sana,

Gözlüyordum çevremi,yeni atan ufkumu,
Rızaan için katlettim,sıcak yatak uykumu.

Aç gözümü göreyim,yarattığın masnuu da,
İnsan oğlu olamaz,korkuda ve kuşkuda.

Her varlığın üstünde,turranı okuyayım,
Şu ezan seslerinden,bir cûbbe dokuyayım.

Giyip imam olayım,sana aşık kitleye,
Ruhum teslim edeyim,Allahım(cc) diye diye.

Göz görmez yürek görür,diyerekten sözümü,
Yumup yürüsem (sana) ,açık eyle özümü...