Bir Gönüle Gir sene Şiiri - Evrim Evrensel

Gönül düştü bir esmerin peşine
Durmaz gezer oldu nefes dur sene
Aşk ateşi düştü sinem döşüne
Ol maliki çingeneye sor sene.

Yonca peşi gezme otlu çayırda
Dolanıp da durma kırda bayırda
Yem etmeden canın kuzguna kurda
İnsan olup bir gönüle gir sene.

Etten sütten anlamam ben inan ki
Benim işim gücüm sevmektir sanki
Derdimin dermanı sendedir çünki
Merhemini gel yarama sür sene.

Aklın etindedir fikrinde sütün
Nere dönersen dön arkanda götün.
Bunca yükle yola gitmek zor, çetin.
Mandıraya ve kasaba ver sene.

Kem kötüyü şerri gel de deh eyle
Sevdiğim cemalin gün et mah eyle
Gönlüme sineni (i) kametgah eyle
Yüreğim içine mekan ser sene.

Evrim Evrensel der gel ey esmerim
Od düşürdün cana yanar tüterim
Derbeder az kalır ondan beterim
Seher yeli olup tanda es sene.