Gönül ne çay ister, ne de çay hane
Gönül sohbet ister, kahve bahane
Baktım yol üstünde, bir garib hane
Bir dostun evinde, durayım dedim.
Bilmem kaç yıl geçti, ayrı aradan
Kavuşmayı nasip görmüş yaradan
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla