Gönül ne çay ister, ne de çay hane
Gönül sohbet ister, kahve bahane
Baktım yol üstünde, bir garib hane
Bir dostun evinde, durayım dedim.
Bilmem kaç yıl geçti, ayrı aradan
Kavuşmayı nasip görmüş yaradan
Gönül bahçenden geçerken sıradan
O nur cemalini göreyim dedim.
Bir selam, bir kelam, özlemin demi
Gönülden gönüle, hayalden gemi
Sakın bir telaşa, kapılma emi
Bir hal hatırını sorayım dedim.
Yüreğim çok zengin, kendim çok fakir
Bir seven kulum, görme beni hakir
Bir kağıt bir kalem, yazdım bir şiir
Bir gönül yarası sarayım dedim.
Hasret dediğin şey, gönülde sızı
Yürekte kalıyor, derin bir izi
Her nerene baksam, dert dizi dizi
Yarana bir merhem süreyim dedim..
Değerli der dönüp, maziye bir bak
Gönlüm sana yakın, kendine ırak
Biliyorum artık, bu bir son durak
..Kalbimi önüne sereyim dedim.
..Sen iste canımı vereyim dedim.
İbrahim Değerli(.09.09.2013.)
İbrahim DeğerliKayıt Tarihi : 9.9.2013 14:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gönül sohbet ister, çay bir bahane
diye bildik bir deyişle başlayıp,
Gönlüm sana yakın, kendine ırak
Her şey dalından düşer yaprak yaprak
Biliyorum artık, bu bir son durak
Senden bir helallik, alayım dedim.
diyen muhteşem dörtlükle sonlanan harika yürek sesi. Ve katılımcı dost kalemlerin size eşlik edişi. Okumak çok güzeldi. Kutladım tüm içtenliğimle.++
TÜM YORUMLAR (49)