Bir Gönül Ki Şiiri - Zülfikar Yapar Kaleli

Arzuları pınar olmuş bir gönül
Kabarınca, Tanrıdağ’da üslenir
Bin cihana eşit düşer hür gönül
Manastır’da, Duşanbe’de süslenir

Dört bir yanda yağı “hurra” bağırır
Dünya Türk’ü hamur etmiş yoğurur
Tendürek’te bir ses türkü çığırır
Âşık çalar garip dinler hislenir

Her devirde inançları sanıktır
Cümle âlem bu acıya tanıktır
Analarda yürek mahzun, yanıktır
Ah ettikçe Toroslar’a yaslanır

Ankara’dan yola çıkan bir yürek
Turfan’da otağa vurmalı direk
Bu işe sevdası İbrahim gerek
Atsız, Kürşad Urumçi’den seslenir

Her yanını yurdun gezmeli tek tek
Kuzeyine mutlak uğramak gerek
Önü mavi sırtı yeşil mübarek
Deniz kalkar, Zigana’da sislenir

Düşküne bakmaya yüzümüz olmaz
Sual edilince sözümüz olmaz
Gönlümüz olur da gözümüz olmaz
Çıra yanar yürekte can islenir

Âlemi İslam’da gönüller kıraç
Kimisi çok zengin kimisi çok aç
Gönül coğrafyamız huzura muhtaç
Nice gönül gözyaşıyla ıslanır

Yıpratır ikilik denen illetin
Türklükle başlayan tarihin çetin
Mensubu olduğum koca milletin
Gafletteki duyguları paslanır