Gün ağardı,
Mordağlar da mor menekşeler de açtı,
Seyhan da bir mahallede,
İri kırmızı anaç bir Gül,
Aşkın rengini öğretiyordu goncalara
Sevdadan tanelenmiş yapraklarını
Ansızın esen bir kuzey rüzgarı
Savuruyor Mordağlara! ...
Kuru bir Gül kokusu var şimdi Mordağlar da,
Anadolu ’nun bozkırlarından savrulup gelen,
Anaç tohumlarını ekinip sermiş,
Mor menekşeli bayırlara
Toprağa düşen cemre gibi,
Sevdası düşmüş Mordağlara
Gel zaman, git zaman,
Kuru Gül tohumları;
Yağan Nisan yağmurlarıyla,
Ağaran her yeni günde,
kararan her gecede,
Biraz daha kök salmış,
Sinmiş yüreğine Mordağların,
Ve dağı Gül kaplamış! ...
Bir zaman sonra,
Mor menekşeler açmaz olmuş,
Kızıl bir renk,
ve bir cehennem sıcaklığı
kaplamış Mordağları,
Ve dağ volkan olmuş! ...
Kocaali/ 06.05.2005
Nihat AlbayrakKayıt Tarihi : 6.5.2005 15:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!