Sitem Şiiri - Ali Aksu 3

Duygularımdan teşekkül bir göç kervanı dizilir
Kervan yolunda benliğim, ezim ezim ezilir
Ne istikamet bellidir, ne yol, ne güzergah
Gözlerin, gönlümün derinliklerinde kutlu bir dergah
Mürşidim sensin yar, şeyhim sen, şahım sen
Dudaklarımdan duman duman dökülen eyvahım sen
İşte yine kapındayım, yine aciz, yine bitkinim
Su vermeye üşendiğin, saksındaki solmuş bitkinim
Sevgisizlikten ibaret olsa da ekmeğin, aşın
Servi ağaçlarından daha dik ve mağrurdur başın
Gecenin aydınlığında ve gündüzün karanlığında bir keman
Alır beni inkisar-ı hayale götürür zaman zaman
Yan yana otururken, hicranı en derinden yaşatan nazarın
Cani öfkesiyle söker yüreğini Balkay'ın, Hazar'ın
Asi dudaklarında terleyen çürümüş bir elveda
Kalem kadar tutsak, yazı kadar baki, söz kadar havada
Ben ne sevdalar gördüm, yüceydi Tanrı dağları kadar
Kutlu bir mezar gibi geniş, kızıl tamudan daha dar
Ne vakit, uzunca bir yıldızın kuyruğu çarpsa sevdama
Seni ekleyiverirdim oracıkta, en hakiki davama
Güz yoksulluğu sinerken gözlerime ince ince
Lütuf sayardım gözlerini, düşlerimde belirince
En kuytu vahalardan sana sesleniyorum yar!
Ya kır kalemimi, ya gel, üşüyen benliğimi sar!