Sen! Hayatı gördün yüreğin rakımlarında, yeşili gördün
Uçsuz sevilerde özünü rüzgâra bırakmış bir haykırı
Bir tebessümün ince ayarında nice ümit kokan, toprağı gördün.
Ve tene değmiş bütün arzuların hecelerini sevdin
Nice dakikaların manzum söylentisi, ölçüsü olsak ta
Hiç bir vezinde yoktu sökülen yamaçlarım, dökülen yaş.
Kuşlar öldü, rüzgâr küstü ve anladı deniz acıyı
Hiçbir şeyden çekmedi dünyada
Nasırdan çektiği kadar
Hatta çirkin yaratıldığından bile
O kadar müteessir değildi;
Kundurası vurmadığı zamanlarda
Anmazdı ama Allah'ın adını,
Devamını Oku
Nasırdan çektiği kadar
Hatta çirkin yaratıldığından bile
O kadar müteessir değildi;
Kundurası vurmadığı zamanlarda
Anmazdı ama Allah'ın adını,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta