Bir gölge Şiiri - Birkan Demirci

Hasret bir yel gibi esti içimde,
Bir zamanlar sarıldığım o anı,
Bir adımda kaybolan sen,
Ve ben, sessizce bekleyen bir gölge.

Yollar ne kadar uzun, ne kadar uzak,
Adımlarım seni hatırlıyor, her köşe, her taş.
Bir zamanlar birlikte geçtiğimiz yollar,
Şimdi yüreğimde birer yara, derin ve sessiz.

Geceler boyu uyku bekledim,
Sonsuzluğa bakan gözlerinde kayboldum,
Ama sabahın ilk ışıkları bile,
Senin yokluğunda bambaşka bir hüzün.

Bir gün döneceğini düşündüm hep,
Bir gün sesini duyarım diye,
Ama hasretin yüreğimde büyüdü,
Her geçen gün biraz daha silinmez oldu.

Beni hatırladığını düşünürken,
Bir başka zamanın içinde kaybolmuşken,
Hasretimle sarıldım,
Ve seni beklemekten yoruldum.