Bir gökkuşağı olur açarım Şiiri - Oktay ...

Bir gökkuşağı olur açarım…

Caddede yürürken, bir halk otobüsünün,
Yanık kokan egzoz dumanı,
Sokuldu ansızın genzime…
Nefesim ölüm kadar, cansızdı.
Ayaklarımdan çekilen dermanım bile,
Yüzün koyu yatmış, artık telaşsızdı.

Ruhumun kanatları, alıp beni götürmek istedi.
Tenimi, sonsuzluğun ağırlığı bırakmadı.
Çöktüm olduğum yere,
Gözlerimden sevdalı, yağmurlar boşaldı.
Islandım sırılsıklam yalnızlığım yağdı.
Hayat bir toz tanesi kadar, anlamsızdı.

O an bir kuş olmak istedim.
Ardıma bakmadan dağlara uçmak,
Hatta bir kelebek kadar özgür,
O günü yaşamak, kekik kokusunda…
Mavi gök kadar sonsuz, yeşil orman kadar hayat,
Olmak istedim, kendimi çalarak.

Tekrar hayat, bir elbise verirse giyerim.
Gözlerimde yediveren gül olur, bakışlarım.
Sözlerimde aşkın kır çiçeği açar kırlarımda…
Yürümez koşar sevdiğine duygularım.
İşte ben o zaman, yüreğimi kafesinden salarım.
Yağmur olsa da gözlerim, bir gökkuşağı olur açarım.

Oktay ÇEKAL
01.10.2016-23.33