işte şimdi birini öldürdüm diyeceksin
parmak uçlarından dökülecek gözyaşların
o gün bir bir kayacak yıldızları gecenin
son kez bakacaksın giden yüzüne mutluluğun
bir göçebedir aşk, konakladığı her yerden bir şeyler çalan
kapısı yoktur bu yalnızlığın
bak işte kübrasındasın kimsesizliğin
bir deniz kıyısında son bulacak ayak izlerin
bir kere ama son bir kere daha yaşayabilseydim diyeceksin
dalgalar boğarken sözlerini gözlerinin
ıslak bir el dokunacak ve susacak ışıkları dünyanın
hiç yaşanmamış saydım diyeceksin
çölden bir denizde divanece koşmuşum diyeceksin
meğer kötü bir sihirbazmışım diyeceksin
kaybettiği hiçbir şeyi geriye getiremeyen
kötü bir sihirbazmışım diyeceksin
intiharın son dakikasında keşke diyeceksin
ve denizler gibi susayacaksın
önce derinlere ve sonra kıyıya vuracaksın
meğer insanlar da denizler gibiymiş diyeceksin
kalbine alıp boğan ve sonra kıyılara savuran
bakarken kumsaldan göklere
iniltisini duyacaksın dalgaların
öldürdükleri için ağlayan dalgaların
çaresizliğini duyacaksın
ve işte o gün birini sevdim diyeceksin...
11.12.14
İsa YılmazKayıt Tarihi : 19.1.2015 17:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!