Bir Göç Var Mevsimime

Bir göç var içimde,
yağmur kokusunun dokunduğu diyarlara.

Buralar kurak, buralar çatlamış...
Kaç mevsim baharsız geçer?
Kaç kere kaçla çarpılır çoraklıkta İnsan?
Bir iz ararım, rüzgârın savurduğu toprakta,
Belki bir filiz, belki bir çiğ...
Tutunur Göçmen benliğime.

Bir gölge düşer akşamın yorgun yüzüne,
Adını bilmediğim bir özlemle yanar içim.
Toprağa eğilirim, sesini duymak için,
Belki bir kök, belki bir sızı,
tutunur sessizce düşlerime...
Buralar Issız, buralar yapyalınız.

Gecenin koynunda saklı bir düş olurum,
Yıldızlar bile bilmez yönünü.
Bir kıvılcım ararım, karanlığın tam ortasında,
Belki bir umut, belki bir iz,
Tutunur yorgun kalbime...

Bir haritanın unutulmuş köşesi olurum,
Adım geçmez hiçbir yolculukta.
Bir yankı gibi dönerim kendime,
Belki bir kırık saat, belki bir suskun nota,
Tutunur zamanın kör noktasına...

Sabah, bir boşluk gibi yayılır içime.
Ne ışık dokunur ne ses çağırır beni.
Bir iz olurum, silinmeye yüz tutmuş,
Belki bir gölge, belki bir düş kırığı,
Tutunur sessizliğin en ince çizgisine.

12/09/2025
12:29 #wahran
@demlenmisSiirler
(553)