Bir Gizemli Boşlukta Şiiri - Durmuş Kaya

Usul usul, maziye hayıflanarak daldım,
Turna kervanlarına gönlümü takıp saldım,

Mevsimler parçalandı takvimlerin üstünde,
Bir gizemli boşlukta, bir karanfil kökünde!

Savrulan yıldızlar mı, güneş miydi, ay mıydı?
Ömür kumaşımızı sinsi zamanlar kıydı!

Soluksuz salacamdan sessiz salalar duydum,
Müezzin 'tekbiir' dedi ben de imama uydum!

Çürüyen kemiklerim sarı çöllerde kumdu!
Gökyüzü atlasında kanayansa, ruhumdu!

İsrafili`n surundan ürkünce atmacalar,
Kara kurum püskürdü utancından bacalar!

Hayalin gölgesine sindi seslerin sesi,
Ve sustu gecelerin içimde inlemesi!

yitikozan