Hüznümün kanayan zamanlarında sen varsın..
Uçup giden güvercin kanatlarında..
Kuruyan güllerin yapragındaki acı..
Baharın rengini göremeyen kardelen gibi..
Uzadıkça geceler..
Karanlığın ardı hep korkudur..
Güneş hep karanlığın ardına saklanır..
Yağmayan yağmurun sararttığı yaprak misali..
Gidişler ise hüznün davetçisidir..
İrkilir,burkulur yürek..
Sessizliğin içinde..
Bir gizemdir yalnızlık!
Kayıt Tarihi : 14.9.2010 19:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hikaye yok
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!