Bir Giz Var Şiiri - Ahmet Sadık Doğru

Gizli bir emel sinmiş ruhuna,
Almış götürmüş seni ben uzaklara;
Geride ufak bir çiçek kalmış,
Sokaklar kuytulara tünemiş,
Alacakaranlık dudağına çökmüş,
Veda etmek istemiyor, belli...

Yanmış yüreğin zelzeleler vurmuş.
Peydahlanmış ortasına koca ormanlar,
Zıpkın yemiş balığa dönmüş de
Ümitsiz bir çığlık koparmış ufukta.
Çökmüş, dağılmış, parçalamış bekliyor.
Kapamış gözlerini; ölümü istiyor...

İçinden çağlayanların boğuk sesleri gelmekte
Duyuyor yüreğim, dokunmak istiyor gözyaşlarına.
Çölünde filizlenmeyi bekliyor parmaklarım.
Ufka koşuyorum, hissediyorum yüreğini.
Bekliyorum geliyor, duruyor karşımda
Susuyorum yüreğin susuyor, söylemiyorum biliyor...