Bir gitarım vardı bir zamanlar
Eski bir pazardan alınmış.
Hep eski şarkıları söylerdim bu gitarla.
Derken tak tak,
Iki teli kaldı gitarımın.
Ben onu biraktim
O beni.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Merhabalar..gitarınızla sizden bir şiir aldım..güzel daha da iyi olabilir.Hayat böyle ne yapacaksın!..Yüreğinize sağlık esen kalınız..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta