Bir Giden Vardır Elbet Şiiri - Gülden Işık

Bir giden vardır elbet el sallayışlarının ardında.
Giden, gittiğini sanarak unutmaya çalışırken, el sallayan gelmesini bekliyordur.
Kimbilir.
Çırpınan dalgaların sesi inadına körükler özlem ateşini;
buz kesen hava yüreğini tutuşturur.
Oysa el sallamayı hiç hesaba katmamış, anılarını bıraktığı bu şehirde yıllar sonra o günlerini yaşayacağını hayal bile etmemiştir.
Sokaklar, evler, sesler değişmiş olsa da; limanın kavuşmayan kollarına vuran dalgalar aynı hırçınlığında, feneri aynı uzaklıkta öylece duruyordur;
kendisi kadar yalnızlığında.
İki adım sonrasında bir el uzanacaktır sanki eline; ayrı geçen yılların zamansız kaldığını anlar gibi tutunacak yakasından düşürdüğü güle.
Öyle bir andır ki şu an; yakadaki gülü kurutmuş, el sallayışların ardındaki yürek tekrar edilen soruların cevapsızlığından yorulmuştur.
Boşverişlere bırakır el sallayışlarını.
Hüznünü kahkahalarla boğar.
Anılarıyla gözgöze gelmemek için iner kayalardan.
Yürür suskunluğuna doğru.
Faydasızdır şimdi; nişan bohçasının kırmızı kurdalesini çözmek.

7 Aralık 2015