Bir Gibi Meselesi Şiiri - Feyz Kariha

Seni isterdim tren gitmez en ücra yere
toprak felsefeye konumlanmış olurdu
bir süzülmek tuttururdum gömleğinin jiletine
adresini bilen râhi kokular gibi...

hüzmesine ezan sinen İstanbul çiçeği
kalıbında bin gece ısırığı ve tefrit güneş
ellerini versen çoğalır değer
ah ellerini versen raylar da meyilli
kalbimin kimyasına kelebeklerin karışması gibi…

sürgünse bu, bir prensip tahtan düşmüş demektir
değilse tüm doğa üstünü trenler çarpsın
değil mi ki bizimdir rüzgarın har eden anatomisi
göğüs kafesinde yer edinmiş dekolte gibi....