Ben bir gezginim. Her adımımda yeni bir dünya, her durakta bir hikâye bulurum sanırdım. Oysa yollar bana hayal ettiğimden fazlasını verdi: Acıyı, öfkeyi, haksızlığı…
Yıkık duvarların ardında aç bir çocuk gördüm. Kırık bir pencerenin gerisinde susmuş bir anne… Bir elin tuttuğu ekmeği, diğer eli silahla parçalayanları gördüm. Kalabalıklar arasında kaybolmuş yüzler, ama hiçbirine ait olmayan gülüşler…
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
