bir gergedanın ayaKları nasıl kırılır

,

…
…

önce ayaklarını kırdım, “ bir gergedanın ayakları nasıl kırılır ” diye sorma kendine
işit...
kafasındaki inzivayı çıkarabilmem’çin; bi’yere kıpırdayamaz oluncaya değin. Kundakladım ayaklarını sıkıştığı köşeye, boşluğun kuluçka sürmesiyle zamana
çıkışım bir oldu
kente baktım birkaç duman, yaprakların üzerinde kanatlar… ölü cıvıltılarıyla öylece uzanmış, gözleri lain seğriyen yola tutunmuş… hak ettikleri adımları arıyorlar…
tekrar içeri girdim, çok insan geçtim… çok insan geçirdim içimden… çoğulluğumun bir’e olması hayli yaşamak aldı… atmosferi alt üst ettim, bulutları didik didik suladım, yerden toprak kapıp savurdum kainata… içeri girdiğimde buna benzer düşünceler çullandı ellerime, ellerimde bir ustura ve baktım gövdesindeki ağırlık taşmak üz’re …
ince çizgiler attım; bir ruh nasıl çatırdarsa hani öyle sesler abandı kulaklarıma, beynime boğuk boşluklar tünedi, durmadım çizgilerimle … güzel lekeler rayihalandı, vaveylasız derisinde … kundakladım gövdesini sıkışıp kaldığı köşesine, zamanın matem çalmasıyla kuluçkaya
çıkışım bir oldu
kandilde fitil oldu kuyruğu…
adımlarımı saydım, yarım kalmasın diye işim… ilk kez görüyordum adeta önümü
Dinlendim bir süre, bir süre öldüm, çok ter attım, sokaklar kanattım bakışlarımla… döndüğümde tekrar girdim içeriye
çok ben geçtim, hayli benden geçtim… yüzünü aldım elime, ustura inceliğiyle yüzdüm gözlerini, dişlerini itinayla döktüm avuçlarıma, benim soyum gergedandan gelir, kırdım kafatasını bir sözcükle; sade bir sözcük kafi geldi
çıkardım inzivayı; O’nun ayak izlerine düş geldim… boynuzu aldım; cinsel uz’vum yaptım… yüzünde ve yüzüne dair n’varsa kundakladım kapaklandığı köşesine… karşısına geçip sonra bekledim, o tanrısal dokunuşunu
o varoluş mucizesini
bi’haber insanlarım, duysalar böyle bir şey yaptığımı üşüşürler dimağıma, çekiştirirler dilimi, çekerler sesimi
O’nu bekliyorum, ben’im’i dünyaya getirebilecek teması
tanrısal kıvam ben’im’i bulduğunda görmüş olan olacağım O’nu,
ilk kez dünyayı görüyormuş gibi bakacağım boynuzuma, dişlerime, yüzüme, gövdeme, ayaklarıma…
“ O geldi ” diyecek insanlarım, işiten işitmeyen “ O, gelmiş ” diyecek … Ve ben susacağım
ses’im’siz ve lal