Bir gerçeğin kapısına
Varmak için düştük yola
El bağlayıp divanına
Durmak için düştük yola
Vardık dergah kapısına
Nail olduk yapısına
Yüzler sürdük hepısıne
Ermek için çıktık yola
Abuzer Gaffar pirini
Mahmud Ensari erini
Makamını hem yerini
Görmek için çıktık yola
Dergahın önü kabristan
Kabristanda yatar çok can
Her taraf gülü, gülistan
Dermek için çıktık yola
Doğan canım var yoluna
Hizmet gerek yol oğluna
Hakikatın menziline
Ermek için çıktık yola
Ozan Doğan Can Baba
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta