Bir Gençlik Ki... Şiiri - Sadullah Celik

Şeritlerin kırıldığı bir yol olmalı
Kimsenin geçmediği
Kaf dağında hüma kuşları olmalı
İnsan elinin değmediği.

Bir sabah usulca uyanmalı
menekşeler
Gecenin ağırlığını hissetmeden.
Yırtılmalı taktığımız tüm maskeler
Yarenler düşmanı dost bilmeden.

Nasırlı eller yırtmalı toprağın
Yüzünü
Suda aksetmeli terleyen alnımız
Tutmalı yüce Kuran'ın sözünü
Budur belki de sevilen tek
Yanımız.

Yağmurlar gözyaşlarımızın
Tercümanı olmalı
Gönül yurdumuzu yıkayan
Bu okunan ezanlar kimin için
Olmalı
Dört beş ihtiyarı bize hatırlatan.

Ağaçlar bizim için dökmeli
Yapraklarını
Ölümün varlığını haykırırcasına
Rüzgar taramalı buğday
Başaklarını
Şefkat hançerini yüreğimize
Batırırcasına.

Bir kuş bir çalıya sığınmalı
Yeniden
İyi adetler unutulmadan
Bir gençlik ki; dirilmeli yeniden
Kötü huylar pazar bulmadan.

İnsanın şerefli bir madalyası
Olmalı
Arkasından bırakabileceği
Sabır ve şükür... iki küpesi
Olmalı
Kulaklarına takabileceği.

İslam'a hizmet etmeli fikirlerin
Haşin dalgalara yenilmeden
Hiç bitmeyecekmiş gibi
Güvendiğin
Gençliğin elinden gitmeden.