Bir Gençlik Şiiri - Hanifi Kara

BİR GENÇLİK

Çığ gibi geliyor, tehlike büyük
Ağzı bozuk, fikri bozuk bir gençlik.
Nerden çıktı bunlar, çevrene bir bak?
Ağzı bozuk, fikri bozuk bir gençlik.

Elinde sığara, güyâ mîde tok
“Cep”i varsa, arkadaşa gerek yok
İyinin çoğu az, “kem”in azı çok (1)
Ağzı bozuk, fikri bozuk bir gençlik.

Her şeye itiraz, demez ki buyur
Öz kimlik kayboldu, kalmadı şuur
Dili değil, parmakları konuşur
Ağzı bozuk, fikri bozuk bir gençlik.

Hâl diliyle, konuşuyor belinden
Ortak mallar, neler çeker elinden
Tenâsül organı, düşmez dilinden
Ağzı bozuk, fikri bozuk bir gençlik.

Elin gavurları, çalıyor lilî
Bize unutturdu, abdal Halil’i(2)
Eğitim olmalı, yerli ve millî
Ağzı bozuk, fikri bozuk bir gençlik.

Su misâli, kıvrım kıvrım akar mı?
Böyle gençlik, gemileri yakar mı?
Cetvel eğri, doğru çizgi çıkar mı?
Ağzı bozuk, fikri bozuk bir gençlik…

25/05/’18
Hanifi KARA

(1) Kem: kötü
(2) 12 Şubat Kahramanmaraş’ın Kurtuluşunda davul çalmasını isteyen
düşman komutanına; “İçini altın ile doldursanız bir meçik (tokmak) vurmam…”
diyen kahraman davulcu…