Ebru'ya
Hüzün sarıyor ırmak,düşen
çocuk için yatağına.
balkonları açık; aşkın ve
yaz'ın.bir elveda bekliyor
ırmak.
üzerine şapka..
iç geçirirken gece,geç
sayılmaz.çünkü
elleri var beyaz
bakirelerin.
hüzünlüdür annemin nakışları
kadar örtülü düşleri.
toprağa bileniyor söz.suya
ateşe.tanrım
sararmış aynalara bakmaktan
yüzüm.
biliyor şehrin insanları
yalnızlığı
nevresim ve gül
ve aşkım.
Kayıt Tarihi : 17.5.2006 21:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!