Bir Gencin Çığlığı Şiiri - Şah İsmail Ateş

Yüreğimde annemin kokusu
Düştüm okul yoluna
Bavulumda umutlarım düşlerim
Vardım Eskişehir iline
Nerden bilirdim zalimlerin tuzağını
Beş altı zalim aldılar beni ölüm çemberine

Porsuk çayı içinde
Yüzen yıldız ördekleri
Ana yüreğinden uzak
Ali İsmail’in çığlığı
Düşmedi mi tüyden kulaklarınıza

Ölümden barışa koşarken
Beş altı zalim vurdu ha vurdu
Kırıldı kolum kanadaım
Düştüm Porsuk çayı kenarına

Utandı Porsuk çayı
Utandı yıldız ördekleri
Ağladı gökyüzü bulutları
Ağladı yeryüzü melekleri
Ağladı utanç duvarında Yahudiler
Taş yürekli caniler vurdu ha vurdu

Neydi bu üstüme düşen gölgeler
Her biri bir mağaradan çıkmış taştan heykel
Ne Hıradağı ne Altay ne de Olimpos’un gölgesiydi
Olsa olsa güneşsiz ve yıldızsız gölgelerdi
Bu faşist gölgeler bu güneş görmemiş gölgeler
Karartıkça karartılar güneşimi yıldızımı