Bir Gemi Vardı -II- Şiiri - İbrahim Özcan

Bir gemi vardı, demiştim;
O eski şiirimde.
Seni alıp gitti, demiştim;
Yıkık köhne iskeleden.
Yakamozlar içinde,
Süzüle... süzüle...
Yeminler etmiştin,
Döneceğim diye.
Kollarımda;
Buğulu gözlerinle,
İçlenerek; üzüle... büzüle...
Bak işte, yıllar oldu.
Ay gitti!
Yakamozlar da.
Ufukta bacası tüten,
Son gemilerde gitti.
Nerdesin; Hani?
Kulaklarım bile unuttu,
Çınlamaz oldu
Nasıldı sesin; Sahi? ...
Bu yaz da gelişin,
Son umuttu.
Bak ben, yine aynı benim.
Aysız, ışıksız gecede;
Karanlık, köhne sahilde;
Gelirsin diye, yolunu gözlerim...
Demek ki güzelim sen,
Sen, beni çoktan unuttun.
Ben de, sana yazdığım son şiirimi;
Senden de güzel, birine okuttum...

Yasal Uyarı: İbrahim Özcan'ın bütün şiirleri noter tesbitli olup, izinsiz kullanılamaz, yayınlanamaz ve ya alıntı yapılamaz; telif hakları bakımından İLESAM (İlim ve Edebiyat Eserleri Sahipleri Meslek Birliği Uyesidir.

iletişim 90 536 293 86 38