Bir Gemi, Bir İnsan! Şiiri - Muharrem Pala

Bir orduki
Silahları elinden alınmış.
Bir orduki
Dagıtılmış...
Kırk asırlık Türk Yurdu perme perişan
Parsel parsel paylanmış
Düşman cirit atıyor özvatanımda
Bir padişahki,
eli kolu baglı çaresiz...
Padişaha sorarsan
Çare mi?
- Çare: MANDA.
Bir millet,
kan ağlıyor iste!
Son durum bu....
*******************
Böyle bir ortamda
Yola çıktı iSTANBUL'dan
Bir gemi, birde insan.
Derin dalgalar arasında
açıldı KARADENiZ'e.
ilerliyor! Yavaş! Yavaş!
Yükünü mü? Soruyorsun,
bu geminin.
Umut yüklü,
inanç yüklü...
Bir milletin
geleceği yüklü bu gemide.
Yükü ağır
yolu uzun bu geminin.
Bilindigi gibi
üç gün değil
Üç yıl sürecek bu yolculuk.
********************
Gemide bir insan.
-Adı mı?
Adı: MUSTAFA KEMAL!
inanç dolu
azim dolu yüreği
Türk milletinin bugüne kadar
bükülmedi bükülmez bileği
o nedenle
içinde huzur, gönlü rahat.
Bir büyük KOMUTAN,
Gizli bir LiDER 'O'!
-Kaptan...!
Eğilerek kulağına O'nun,
-Paşam.
-Yolculuk nereye?
-Yolculuk mu?
-SAMSUN!
Aldığı emirle gemi
Rotayı Samsun'a çevirdi.
***************
Bana sorarsanız.
Samsun'a değil.
Bağımsızlığa gidiyor.
Millete gidiyor.
CUMHURiYET'e gidiyor
bu gemi...!