Hayatin boylesi zormus, gokyuzu bile bana gülmüyor. Sonuna da geliyoruz hayatin omur bir çırpıda bitiyor. Bir gelsen, nefesini bile duysam susarim. Bir gelsen, çölleri aşarim. Ama ne yana baksam boş. gönül söz vermiş bir kere vazgeçiş yok...
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta