Bir geceydi gözlerin
Ölgün küçük mum gibi.
Titiriyordu her yerin,
Kaybetmişti kendini.
Ne ateşi ne feri,
Kalmamıştı bir eser.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Yine Hemşerimin sevdiği tarzla yazılmış, yine 'kısa hecede' zorluğa rağmen harika bir akıcılıkla işlenmiş, ayağı 'yere basan', kafiye örgüsü, ahengi, tınısı mükemmel bir şiir...
'Gözlerin' demiş, gözlerdeki 'devamlılığı, sevginin en bariz yansımasını' dile getirmiş Kardeşim...
Tebrikler Hemşerim... Ve ben yine 'tam puan +ant.' diyor, memleketimizin güzel havasından selamlar gönderiyorum...
Bugün gözler üzerine yorumlayacağım ikinci şiirim olacak şiiriniz...ve yine klasik ama gerçek sözlerden biriyle gireceğim söze,'gözler kalbin aynasıdır' derler...Ben bu söze fazlasıyla inananlardanım...Şiirinizde anlatmış olduğunuz kişiyi,önceleri sevgisi çok büyük olan ve bu sevgisini gözlerindeki pırıltıyla size aktaran,dünyaya yayan bir sevgili olarak tanıyorum...sonrasında,aynı sevgilinin gözlerindeki ferin bittiği,o parıltının ve o sevginin kalmadığı anlatılıyor...
Yalın ve duru anlatımınızla şiiriniz can bulmuş... okuyucuyu yormayan güzel dizeleriniz ve anlatımınız için teşekkür ve tebriklerimi bırakıyorum sayfanıza...sevgiyle ve şiirle kalın...saygılar...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta